درباره دایسون
دایسون، یک شرکت فناوری بریتانیایی در انگلستان، توسط جیمز دایسون در سال ۱۹۹۱ تأسیس شد. این شرکت به طراحی و تولید لوازم خانگی مانند جاروبرقی، تصفیه هوا، خشک کن دست، بخار ی، سشوار و چراغ میپردازد.
تا فوریه ۲۰۱۸، دایسون بیش از ۱۲۰۰۰ کارمند در سراسر جهان داشت. در ژانویه ۲۰۱۹، اعلام شد که دایسون دفتر مرکزی خود را به سنگاپور منتقل میکند تا تولید خودروهای الکتریکی خود را افزایش دهد.
این تصمیم به دلیل تمرکز اصلی شرکت بر تجارت در آسیا و نارضایتی از محدودیتهای بوروکراتیک اتحادیه اروپا/انگلستان اتخاذ شد. با این حال، در تار یخ ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹، خاتمه برنامه خودروهای الکتریکی توسط دایسون اعلام شد.
دایسون، نامی که با کیف یت و نوآوری در صنعت جاروبرقی معروف است. این شرکت به تولید محصولاتی مانند جاروبرقیهای قدرتمند، جارو برقی های بیسیم و جارو برقی های رباتیک متمایز میپردازد.
جارو برقی های دایسون با استفاده از فناوری خلا سیکلونیک، توانسته اند استاندارد های جدیدی در عملکرد و مکش را به بازار معرفی کنند. آنها با قدرت مکش بالا و قابلیت جمع آوری بهتر گرد و غبار، تمامی ذرات را به طور کامل از سطح ها جمع آوری میکنند. همچنین، جارو برقی های شارژی دایسون با قابلیت حرکت آسان و بیدرنگ، بدون وابستگی به سیم برق، امکان استفاده بهتر و آسان را فراهم میکنند.
اما دایسون همچنین به دنیای جارو برقی های رباتیک نیز وارد شده است. جارو برقی های رباتیک دایسون با هوش پیشرفته، به طور خودکار سطحها را تمیز میکنند. آنها با استفاده از سنسور های پیشرفته و نقشهبرداری دقیق، مسیریابی هوشمند را انجام میدهند و به طور خودکار خاک و ذرات را جمع آوری میکنند. این جارو برقی ها تجربه تمیزی بیدرنگ را به کاربران ارائه میدهند و زمان و انرژی آنها را صرفهجویی میکنند.
در سال ۱۹۷۴، جیمز دایسون جاروبرقی هوور جونیور را خرید کرد. پس از یک دوره استفاده، مکش آن ضعیف شد. مایوس شد و تصمیم گرفت کیسه یکبار مصرف کاغذی را خالی کند تا سعی کند مکش را بهبود ببخشد، اما بدون نتیجه ماند. هنگام بازکردن کیسه، دریافت که داخل آن لایهای از گرد و غبار وجود دارد که مکش مواد ریز را مسدود کرده است.
بعدها، دایسون در شرکتی که تأسیس کرده بود (و کاملاً متعلق به او بود) اقامت داشت. در آنجا از یک سیستم خلا بزرگ استفاده میشد که پوشش اپوکسی پیوندی همجوشی داشت و به عنوان پوشش پودری بر روی بازوهای چرخ دستی استفاده میشد.
دایسون این سیستم را ناکارآمد دانست و تولیدکنندگان تجهیزات به او گفتند که سیستمهای گران قیمت و بزرگتر بهتر هستند. جداکنندههای گریز از مرکز یک روش معمول برای جمعآوری خاک، گرد و غبار و آوار در محیطهای صنعتی بودند، اما این روشها به دلیل هزینه بالاتر در مقیاس کوچکتر استفاده نمیشدند.
دایسون میدانست که کارخانههای چوببری از این نوع تجهیزات استفاده میکنند، بنابراین با مراجعه به یک کارخانه چوببری محلی و انجام اندازهگیریها، این مورد را بررسی کرد. سپس یک مدل مقوا با استفاده از نوار چسب ساخت و آن را به جاروبرقی خود متصل کرد. متوجه شد که عملکرد جمعآوری گرد و غبار به خوبی انجام میشود.
مدیران شرکت بالبارو فکر میکردند که اگر خلا بهتری ممکن باشد، هوور یا الکترولوکس آن را ابداع میکنند. اما دایسون ناامید نشد و از شرکت خود بیرون رانده شد. جرمی فرای ۴۹٪ سرمایهگذاری را برای توسعه خلا سیکلونیک تأمین کرد و بقیه را از طریق وام دریافت کرد. در سوله پشت خانهاش، دایسون بین سال1983 تا 1984 شروع به توسعه خلا سیکلونیک کرد.
این خلا به شکل یک استوانه بود و برای جمعآوری گرد و غبار از هوا از طریق ایجاد یک جریان گردشی قوی درون آن استفاده میکرد. جریان گردشی باعث ایجاد نیروهای گرانشی مصنوعی بود و باعث میشد گرد و غبار به سمت لایهای خارجی از خلا حرکت کند و در آنجا جمعآوری شود. این فناوری نسبت به سیستمهای قدیمی جمعآوری گرد و غبار که از کیسههای فیلتر استفاده میکردند، بهبود قابل توجهی داشت.
پس از توسعه خلا سیکلونیک، جیمز دایسون جاروبرقی اول خود را با نام "دایسون G-Force" وارد بازار کرد. این محصول، بهعنوان جاروبرقی قدرتمندی با مکش بسیار بالا شناخته میشد. در سال ۱۹۹۳، دایسون مدل DC01 را معرفی کرد که جاروبرقی اولیه استفاده کننده از فناوری خلا سیکلونیک برای جمعآوری گرد و غبار بود.
این محصول بسیار موفق بود و دایسون به شرکتی بزرگ و معروف در صنعت جاروبرقی تبدیل شد.
از آن زمان به بعد، جیمز دایسون و شرکتش به توسعه و بهبود محصولات جاروبرقی خود ادامه دادند. آنها اقدام به تولید مدلهای مختلفی از جاروبرقی کردهاند، از جمله مدلهایی با ویژگیهای قابل تنظیم، بیسیم، هوشمند و با دستگیرههای متحرک.
هدف آنها همیشه بهبود کارایی و عملکرد جاروبرقی بوده است و محصولات دایسون به عنوان یکی از برترین و پیشرفتهترین جاروبرقیها در بازار شناخته میشوند.